Każdy materiał, w tym również metale oraz wyroby stalowe bez najmniejszego kłopotu można poddać przeróżnym rodzajom obróbki. Są w stanie to być formy mechaniczne, cieplne, chemiczne i dużo innych. Pewnie większość z nas przynajmniej raz w życiu dokonywała pewnych prac przy wyrobach metalowych, każda z nich jest swego rodzaju obróbką.
Pośród mechanicznych, najbardziej popularnym jest naturalnie skrawanie, czyli cięcie pozwalające uzyskać materiał o określonych oraz niezbędnych nam wymiarach. Do tego dochodzi też szlifowanie, wiercenie, gięcie, frezowanie, wytaczanie oraz dużo innych. Pod względem chemicznym w najwyższym stopniu globalną formą jest hartowanie pozwalające zdobyć jeszcze poprawniejsze właściwości oraz wytrzymałość na wiele składników zewnętrznych oraz działanie rozmaitych sił fizycznych. Do obróbki należy zakwalifikować również zagruntowanie oraz malowanie, dające odporność na korozję i zabezpieczające przed najgorszym akceptowalnym faktem, czyli rdzą.
Każdy proces niezależnie czy mechaniczny, fizyczny, chemiczny bądź też inny określany jest mianem obróbki stali, albowiem to właśnie dzięki temu zmienia ona swój kształt, parametry i ogólny wygląd zewnętrzny – znacznie więcej na Energoel. Najważniejszym procesem syntetycznym występującym w czasie obróbki stai jest bezsprzecznie hartowanie. Ma okazję dotyczyć ono nie tylko tego rodzaju materiału, ponieważ niesłychanie w wielu przypadkach słyszymy także o hartowanym szkle bądź też innych wyrobach.
Wykonuje się go przede wszystkim przez wzgląd na pozyskiwanie materiałów o jak najlepszej odporności na działanie wszelkich elementów fizycznych, takich jak siły dynamiczne i statyczne i mechanicznych. Po ukończeniu tego etapu obróbki, żadne siły nie są w stanie zniszczyć gruntownie danego materiału, a w szczególności stali. Jest parę metod stosowania tego typu procesu, a są to zazwyczaj: proste, stopniowe, izotermiczne, powierzchniowe (płomieniowe, indukcyjne, kąpielowe, ślepe, laserowe, kontaktowe, elektrolityczne, impulsowe).
Całościowa zasada hartowania polega na wykonywaniu dwóch następujących zaraz po sobie czynności. Główną jest wymagane rozgrzanie stali do temperatury wynoszącej ponad 700 stopni oraz utrzymywanie jej przez ustaloną długość czasu. Po takim wygrzaniu musi nastąpić jak najszybsze schłodzenie, by nie powstały nieprzydatne tlenki mogące przekształcić właściwości materiału.br>